Η ΒΙΑ ΜΕΣΑ ΚΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ 2013-2014 Εκτύπωση

ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ 2013-2014

Β΄ΕΞΑΜΗΝΟ

Η ΒΙΑ ΜΕΣΑ ΚΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

stop-bully-logo 

Στα πλαίσια της ευέλικτης ζώνης,

οι μαθητές του σχολείου μας ακολουθούν ένα πρόγραμμα ενημέρωσης

πάνω στο φαινόμενο της βίας, ενδοσχολικής και μη, και του εκφοβισμού,

προσεγγίζουν το θέμα μέσα από δράσεις που σκοπό έχουν να τους ευαισθητοποιήσουν

και να τους κάνουν να σκεφτούν πάνω στο θέμα αυτό,

και σχεδιάζουν, υλοποιούν και αξιολογούν

κάθε ιδέα ή πρόταση αντιμετώπισης του φαινομένου στο χώρο του σχολείου

αλλά και έξω από αυτό.

Για να ανταποκρίνονται στις απιτήσεις του προγράμματος

οι μαθητές χωρίστηκαν σε δυο μεγάλες ομάδες.

 

Η Α΄και η Β΄τάξη

εκπονεί πρόγραμμα φιλαναγνωσίας με θέμα:

"Η αντιμετώπιση της βίας μέσα από την αποδοχή της διαφορετικότητας".

Τα παιδιά των δύο τάξεων, συγκεντρώνονται σε μία αίθουσα

που έχει διαμορφωθεί κατάλληλσ για τη συγκεκριμένη ώρα

με την τοποθέτηση του απαραίτητου οπτικοακουστικού υλικού,

κάθονται στο χαλί με τα μαξιλάρια τους

και ξεκινούν το ταξίδι τους στη γνώση και τη διασκέδαση.

Οι δασκάλες των τάξεων, Ασημάκου Γαρυφαλλιά και Χατζή Κατερίνα,

διαβάζουν παρέα με τα παιδιά βιβλία,

προβάλλουν ταινίες μικρού μήκους και ενθαρρύνουν την ελεύθερη έκφραση

και τη συχήτηση πάνω στη διαφορετικότητα και την αποδοχή της.

Σκοπός τους είναι τα παιδιά να οδηγηθούν στην αποδοχή της διαφορετικότητας,

η οποία αποτελεί το θεμέλιο λίθο για την αντιμετώπιση της βίας,

μέσα από το παιχνίδι, τη διασκέδαση, τη δημιουργία, την ελεύθερη έκφραση

και έξω από τα στεγανά της τάξης.

 

Η Γ΄, Δ΄, Ε΄ και ΣΤ΄τάξη

εκπονούν πρόγραμμα δράσεων κατά της  βίας και του ρατσισμού

με θέμα:

"Η βία και ο ρατσισμός μέσα και έξω από το σχολείο"

Οι δράσεις περιλαμβάνουν ανάγνωση βιβλίων ή κειμένων, παρακολούθηση

ταινιών, συγγραφή κειμένων και ποιημάτων κατά της βίας και του ρατσισμού,

δραματοποίηση και εκθέσεις ζωγραφικής

καθώς και έρευνα περιστατικών βίας και ρατσισμού

στον ευρύτερο χώρο του σχολείου.

Σκοπός του προγράμματος, είναι να κατανοήσουν οι μαθητές

πως στην περίπτωση της βίας και του ρατσισμού

δεν υπάρχει κανένα άλλοθι και καμιά ανοχή ή αδιαφορία

και πως ευθύνη όλων μας είναι να υπερασπιστούμε τα Ανθρώπινα Δικαιώματα

που η βία και o ρατσισμός καταπατούν καθημερινά γύρω μας.


Δείτε στιγμιότυπα από τις δράσεις μας...


  • Photo Title 1
  • Photo Title 2
  • Photo Title 3
  • Photo Title 4
  • Photo Title 5


 

Παρουσίαση του προγράμματος από τους μαθητές του σχολείου μας,

σε γονείς, εκπαιδευτικούς και μαθητές άλλων σχολείων.

 

( Τα παιδιά κάθονται σε κύκλο. Ο Συντονιστής διαβάζει έναν από τους ορισμούς για το ρατσισμό.)

 

Συντονιστής: « Ρατσισμός είναι η αντίληψη ότι οι άνθρωποι δεν είναι όλοι ίσοι μεταξύ τους,

αλλά διαχωρίζονται σε ανώτερους και κατώτερους,

διακρινόμενοι είτε από το χρώμα του δέρματος, είτε από την εθνικότητα, είτε από τη θρησκεία κλπ.»

Πιο απλά?« Ρατσισμός είναι η αντίληψη πως το διαφορετικό είναι και κατώτερο »?

 

Συντονιστής: Για να δούμε λοιπόν?

Πόσο διαφορετικοί μπορεί να είμαστε?

 

( Σηκώνονται όρθια ζευγάρια παιδιών. Το καθένα λέει στον κόσμο ένα χαρακτηριστικό στο οποίο διαφέρει από το ζευγάρι του.

Προσοχή: Επειδή πρόκειται για μικρά παιδιά, καλό είναι κάποια από τα χαρακτηριστικά αυτά να είναι πρόσθετα,

πχ ψεύτικη κοιλίτσα, βαμμένο μαύρο πρόσωπο, κτλ.)  Ενδεικτικά:

 

  1. Είμαι ψηλός ? Είμαι κοντός
  2. Είμαι ξανθιά ? Είμαι μελαχρινή
  3. Είμαι Έλληνας ? Είμαι Αλβανός
  4. Είμαι κορίτσι ? Είμαι αγόρι
  5. Είμαι μικρός ? Είμαι μεγάλος
  6. Είμαι Παναθηναϊκός ? Είμαι Ολυμπιακός
  7. Είμαι αδύνατος ? Είμαι χοντρούλης
  8. Είμαι Χριστιανός ? Είμαι μουσουλμάνος
  9. Είμαι λευκός ? Είμαι μαύρος
  10. Είμαι νέος ? Είμαι γέρος

 

Συντονιστής: Είστε όλοι τόσο διαφορετικοί? που αναρωτιέμαι?

Υπάρχει άραγε κάτι που σας ενώνει;?

Για να δούμε?

Όποιος συμφωνεί με αυτά που λέω, θα κάνει ένα βήμα μπροστά.

 

«Θέλω να με αγαπούν».

«Θέλω να με σέβονται».

«Δεν μου αρέσει να με αποφεύγουν».

«Έχω ανάγκη από τροφή, ρούχα, στέγη, παιχνίδι».

«Νιώθω πόνο όταν με χτυπούν».

«Αισθάνομαι όμορφα όταν βρίσκομαι ανάμεσα σε φίλους».

 

( Τα ζευγάρια έχουν κάνει τα ίδια βήματα μπροστά )

 

Συντονιστής: Μήπως τελικά δεν είστε και τόσο διαφορετικοί;?

Σας έχω εδώ από μια καρτέλα.

Πάνω της είναι γραμμένες κάποιες λέξεις

Αγάπη, Μίσος, Φιλία, Απομόνωση, Σεβασμός, Βία?

Θέλω ο καθένας από εσάς, να κυκλώσει μια λέξη?

Αυτή που σημαίνει το πιο σημαντικό πράγμα που μπορεί να κάνει έναν άνθρωπο ευτυχισμένο.

 

( Διαβάζουμε τις λέξεις που κύκλωσαν τα παιδιά )

 

Συντονιστής: Είστε τόσο διαφορετικοί? Κι όμως θέλετε τα ίδια πράγματα για να είστε ευτυχισμένοι?

 

( Λέμε ξανά τη λέξη ή τις λέξεις που επέλεξαν τα παιδιά )

 

Συντονιστής: Από ό,τι φαίνεται δεν είμαστε και τόσο διαφορετικοί?μέσα μας?

Η καρδιά μας ζητά τα ίδια πράγματα για να είναι ευτυχισμένη?

Φαίνεται απλό?

Όμως κοιτάξτε γύρω μας?

Καθημερινά βλέπουμε δίπλα μας ανθρώπους που κρίνουμε ή μας κρίνουν για κατώτερους?.

Ακόμη και χωρίς να τους γνωρίζουμε ή να μας γνωρίζουν?

Μοιάζει σαν να κουβαλάμε όλοι από ένα τσουβάλι

που μέσα του ρίχνουμε χωρίς σκέψη κάθε άνθρωπο που διαφέρει από εμάς

Είτε στο χρώμα, είτε στην εθνικότητα, είτε στο φύλο, είτε στη θρησκεία?

Μοιάζει σαν, από τους ανθρώπους γύρω μας, να ψάχνουμε να βρούμε σε τι διαφέρουμε

κι όχι σε τι μοιάζουμε?

 

Σας έχουμε ετοιμάσει 3 ιστορίες?

Είναι ιστορίες πραγματικές, καθημερινές,

που όλοι έχουμε δει ή έχουμε ζήσει, αλλά δεν δώσαμε και τόση σημασία?

γιατί νομίζουμε πως έτσι είναι η ζωή και δεν υπάρχει λόγος να αλλάξει?

 

( Οι ιστορίες είναι μικρά σκετσάκια που παίζουν ομάδες μαθητών. Θα ήταν ενδιαφέρον οι ρόλοι να έχουν επιλεγεί από τα ίδια τα παιδιά, με τον ίδιο τρόπο που παίζουμε οποιοδήποτε θεατρικό έργο στο σχολείο )

 

Ιστορία 1

( Άντρας-Γυναίκα. Φορούν κάτι κίτρινο: μάσκα, καπέλο, ρούχο. Ο άντρας διαβάζει εφημερίδα. Η γυναίκα πλένει τα πιάτα. Κοιτάζει από το παράθυρο )

 

Γυναίκα: - Μπα, για δες! Νοικιάστηκε το απέναντι σπίτι...

Άντρας: - Α, ωραία!

      Γυναίκα: - Καλά, δεν θα το πιστέψεις! 

      Άντρας: - Τι;

      Γυναίκα: - Ξέρεις τι είναι οι καινούριοι μας γείτονες;

      Άντρας: - Τι;

Γυναίκα: - Πράσινοι!

 

Άντρας: ( σηκώνεται αναστατωμένος ) - Πράσινοι;

 

Γυναίκα: - Πράσινοι!

 

Άντρας:. ? Α καλά? Οι Πράσινοι έλειπαν μόνο από τη γειτονιά μας? Δεν μας έφταναν όλα τα? άλλα?

 

( Μπαίνουν ο γιος κι η κόρη με σάκες σχολείου )

 

      Κόρη: - Τι κοιτάτε από το παράθυρο;

Άντρας: - Τους καινούριους μας γείτονες.

 

Γυναίκα: - Πράσινοι είναι!

 

Κόρη: - Ναι ξέρω? Ήρθαν το πρωί να γράψουν τα παιδιά τους στο σχολείο. Το κορίτσι είναι στην τάξη μου.

 

Αγόρι: - Και το αγόρι στη δική μου.

 

Κορίτσι: - Η δασκάλα την έβαλε να κάτσει μαζί μου.

 

Γυναίκα: - Τι; Αυτό μας έλειπε τώρα! ( Ψάχνει τα μαλλιά της κόρης της ) Να κολλήσεις ψείρες!

 

Κόρη: - Τι λες βρε μαμά; Γιατί να κολλήσω ψείρες; Μια χαρά κορίτσι είναι!

 

Γυναίκα: - Είναι Πράσινη! Σίγουρα έχει ψείρες! Οι Πράσινοι είναι βρωμιάρηδες!

 

Κόρη: - Δηλαδή κι εγώ που είχα ψείρες πέρσι, βρωμιάρα είμαι;

 

Γυναίκα: - Άσε τα λόγια! Αύριο πρωί πρωί θα ζητήσεις από τη δασκάλα να σου αλλάξει θέση!

 

Κόρη: - Τι λες βρε μαμά;

 

Γυναίκα: - Αυτό που σου λέω! Κι αν δεν δεχτεί, πες μου και θα ?ρθω να της πω δυο λογάκια! Ακούς εκεί η κόρη μου δίπλα σε μια βρωμιάρα Πράσινη!

 

Κόρη: - Μη την λες βρωμιάρα! Μια χαρά κορίτσι είναι.

 

Γιος: - Κι ο αδερφός της, καλός φαίνεται. Παίξαμε ποδόσφαιρο στο διάλειμμα. Καλά ε?Πρώτος ο τύπος. Πρόλαβα και τον πήρα στην ομάδα μου. Θα σκίσουμε αύριο.

 

Γυναίκα: - Να ?τα, να ? τα! Το ήξερα εγώ! Αυτοί οι Πράσινοι θα μας καταστρέψουν! Αλλά δεν φταίνε αυτοί? Οι άθλιοι που μας κυβερνούν φταίνε! Τους άφησαν ελεύθερους να μπαινοβγαίνουν και να τώρα?

 

Άντρας: - Δίκιο έχεις! Αλλά φταίμε κι εμείς! Τους ανοίξαμε τα σπίτια μας, τους δώσαμε δουλειά, τους καλομάθαμε!

 

Γιος: - Τι δουλειά; Λες για εκείνο τον Πράσινο που καθάρισε το βόθρο μας;

 

Άντρας: - Και γι αυτόν και για όλους τους άλλους! Αντί να πάρουν τις δουλειές Κίτρινοι, τις έπαιρναν αυτοί!

 

Γιος: - Μα αφού δεν βρίσκαμε Κίτρινο για το βόθρο?

 

Άντρας: - Θα βρίσκαμε! Τέλος πάντων? κομμένα τα πάρε δώσε με δαύτους!

 

Γιος: - Πάντως εμένα μου φαίνεται καλό παιδί?

 

Γυναίκα: - Εσύ είσαι βλάκας! Δεν ξέρεις! Λοιπόν αύριο πρωί πρωί, έρχομαι στο σχολείο να πω δυο λογάκια στην «ξύπνια» τη δασκάλα σας! Αν θέλει Πράσινους να τους πάρει σπίτι της, όχι στο σχολείο μας!

 

Άντρας: Κι εγώ θα περάσω μερικούς ακόμη σύρτες στα παράθυρα? Το μπελά μας βρήκαμε!

 

( Ομάδα παιδιών που παρακολουθεί. Κάνουμε ερωτήσεις )

 

-Πώς κρίνετε το ζευγάρι των Κίτρινων σ? αυτή την ιστορία;

-Επειδή οι Πράσινοι είναι διαφορετικοί, κι επειδή κάποιοι από αυτούς μπορεί να έκαναν κάποιο κακό, σημαίνει ότι όλοι οι Πράσινοι είναι κακοί;

-Πιστεύετε πως τα παιδιά των Κίτρινων θα επηρεαστούν από την άποψη των γονιών τους και θα γίνουν κι αυτά το ίδιο;

 

 

Ιστορία 2

( Δυο αυτοκίνητα. Στο ένα γυναίκα κάνει όπισθεν και τρακάρει το αυτοκίνητο πίσω της. Άντρας ο οδηγός )

 

Γυναίκα: - Ωχ!

 

Άντρας: - ( Πηγαίνοντας προς τον πρώτο οδηγό )Δεν το πιστεύω! Τι κάνεις άνθρωπέ μου! Τυφλός είσαι; Δεν με είδες που ήμουν πίσω σου; ( Βλέπει τη γυναίκα ) Ωχ! Γυναίκα!

 

Γυναίκα: ( μονολογεί )- Πω πω! Θα με σκοτώσει!

 

Άντρας: - Ποιος θα σε σκοτώσει;

 

Γυναίκα: - Ο άντρας μου!

 

Άντρας: - Να του πεις να μπει στη σειρά! Άλλωστε αυτός φταίει που σ? άφησε ξαμολητή μ? ένα τιμόνι στο χέρι! Καλά κυρά μου, εσύ δεν κοιτάς ποτέ τον καθρέφτη πριν κάνεις πίσω;

 

Γυναίκα: - Κοίταξα, αλλά δεν σας είδα?

 

Άντρας: - Μήπως γιατί κοιτούσες τον εαυτό σου αντί για το δρόμο;

 

Γυναίκα: - Σας παρακαλώ, κύριε! Δεν σας επιτρέπω!

 

Άντρας: - Δεν θα έπρεπε να επιτρέψουν σ? εσένα να κρατάς τιμόνι! Θα ?πρεπε να ξέρουν πως μόλις βγαίνετε στο δρόμο εσείς οι γυναίκες βγαίνει κι ο χάρος παγανιά!

 

Γυναίκα: - Τι μας λέτε;? Εμείς οι γυναίκες κύριέ μου, προσέχουμε πιο πολύ από εσάς τους άντρες που τρέχετε και προσπερνάτε σαν τρελοί!

 

Άντρας: - Τρέχουμε και προσπερνάμε σαν τρελοί για να μην μας πετύχει καμιά γυναίκα και μας στείλει στον Άγιο Πέτρο!

 

Γυναίκα: - Αρκετά κύριε! Κατάλαβα τι μισογύνης είστε! Φαντάζομαι τι τραβάει η γυναίκα σας!

 

Άντρας: - Τίποτα δεν τραβάει! Την έχω εκεί στην κουζίνα της να φροντίζει την οικογένειά της αντί να παίρνει τους δρόμους σαν κάτι άλλες να σκοτώνει κοσμάκη!

 

Γυναίκα: - Θεέ μου! Τι ρατσιστής! Αλλά έτσι είστε όλοι οι άντρες! Μη δείτε γυναίκα στο τιμόνι, αμέσως να τη βρίσετε!

 

Άντρες: - Να κάθεστε στα αυγά σας να μη σας βρίζουν!

 

Γυναίκα: - Δεν είμαστε κότες! Εσείς είστε γουρούνια!

 

Άντρας: - Τρελάρες!

 

Γυναίκα: - Βόδια!

 

( Ομάδα παιδιών που παρακολουθεί. Κάνουμε ερωτήσεις )

 

-         Πώς βρίσκετε τη συμπεριφορά του άντρα απέναντι στη γυναίκα;

-         Νομίζετε πως η γυναίκα οδηγός καλά κάνει και αποκαλεί όλους τους άντρες γουρούνια;

-         Αν ήσασταν εκεί, τι θα τους λέγατε;

 

Ιστορία 3

( Στην αυλή του σχολείου, διάλειμμα )

 

Μαθητής 1: - Λοιπόν, ελάτε να χωριστούμε σε ομάδες. Παίρνω τον Νίκο.

 

Μαθητής 2: - Τον Κώστα.

 

Μαθητής 1: - Τον Εντισόν.

 

Μαθητής 2: - Το Γιάννη.

 

Μαθητής 3: - Θέλω κι εγώ να παίξω!

 

Μαθητής 1: - Το Χρήστο.

 

Μαθητής 3: - Πάρε εμένα!

 

Μαθητής 2: - Πας καλά, χοντρούλη; Τι να σε κάνω εσένα;

 

Μαθητής 3: - Θα παίξω καλά! Θα δεις!

 

Μαθητής 2: - Τι καλά να παίξεις; Εσύ δεν μπορείς ούτε βήμα να κάνεις!

 

Μαθητής 3: - Βάλτε με τερματοφύλακα!

 

Μαθητής 2: - Έλα χοντρούλη! Άσε τα παρακάλια! Έχω σκοπό να νικήσουμε σήμερα! Δεν τρελάθηκα να σε πάρω στην ομάδα! Αν θέλει ας σε πάρει ο Νίκος!

 

Μαθητής 1: - Τι λες ρε; Πας να μου φορτώσεις τον χοντρό για να χάσουμε; Με τίποτα! Έλα άντε, φύγε να τελειώνουμε! Πήγαινε να φας τίποτα μη μας λιποθυμήσεις!

 

Μαθητής 4: - Γιατί δεν τον παίζετε;

 

Μαθητής 1: - Γιατί θέλουμε να νικήσουμε!

 

Μαθητής 4: - Η κυρία είπε πως σ? ένα παιχνίδι ο στόχος πρέπει να είναι η διασκέδαση κι όχι η νίκη!

 

Μαθητής 1: - Η κυρία δεν έχει ιδέα από ποδόσφαιρο, γι αυτό τα λέει αυτά! Έλα χοντρέ! Κάνε στην άκρη ν? αρχίσουμε!

 

( Ομάδα παιδιών που παρακολουθεί: Κάνουμε ερωτήσεις:)

 

-Σας άρεσε αυτή η σκηνή που παρακολουθήσαμε;

-Αν ήσασταν στη θέση του μαθητή 3, πώς θα νιώθατε;

-Άξιζε τον κόπο η νίκη στο παιχνίδι από το να φερθούν τόσο άσχημα στον μαθητή 3;

-Αν ήσασταν εκεί, θα κάνατε κάτι;

 

( Τα ζευγάρια των παιδιών και πάλι. Λένε και πάλι τα χαρακτηριστικά στα οποία διαφέρουν)

 

                                         Είμαι ψηλός ? Είμαι κοντός

Είμαι ξανθιά ? Είμαι μελαχρινή

Είμαι Έλληνας ? Είμαι Αλβανός

Είμαι κορίτσι ? Είμαι αγόρι

Είμαι μικρός ? Είμαι μεγάλος

Είμαι Παναθηναϊκός ? Είμαι Ολυμπιακός

Είμαι αδύνατος ? Είμαι χοντρούλης

Είμαι Χριστιανός ? Είμαι μουσουλμάνος

Είμαι λευκός ? Είμαι μαύρος

Είμαι νέος ? Είμαι γέρος

 

( Συνεχίζουν λέγοντας αυτά που τους ενώνουν )

 

Είμαι Άνθρωπος!

Άνθρωπος!

Άνθρωπος!...

Έχω δικαιώματα!

Έχω δικαιώματα!

Έχω δικαιώματα!....

Έχω συναισθήματα!

Έχω συναισθήματα!

Έχω συναισθήματα!...

Θέλω να με αγαπούν!...

Θέλω να με σέβονται!...

 

Το ξέρουμε? Είμαστε διαφορετικοί!

 

Όμως είμαστε όλοι ίσοι!

 

Όλοι διαφορετικοί, όλοι ίσοι!

 

Ανήκουμε σε μια ράτσα όλοι? Των Ανθρώπων!

 

Ο ρατσισμός δεν έχει θέση στη ζωή μας!

 

Δεν τον θέλουμε!

 

Όμως πώς μπορούμε να τον νικήσουμε;

 

Υπάρχει τρόπος;

 

Συντονιστής: Υπάρχει τρόπος!?

 

Βλέπετε, η Βία και ο Ρατσισμός τρέφονται αποκλειστικά

από το Μίσος και την Αδιαφορία!

 

Κι αν το να αγαπάς όλους τους ανθρώπους φαίνεται δύσκολο,

μπορείς πολύ απλά να μάθεις να σέβεσαι τα δικαιώματά τους και να τους φέρεσαι

όπως θέλεις οι άλλοι να φέρονται σ? εσένα?

 

Κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός κι αυτό είναι που δίνει ομορφιά στη ζωή μας.

Διαφορετικό δεν σημαίνει άσχημο.

Διαφορετικό δεν σημαίνει κατώτερο.

Ο ρατσισμός δεν έχει καμιά ελπίδα στη ζωή μας

αν όλοι μαζί σταθούμε απέναντί του ενωμένοι και αποφασισμένοι.

 

Κάθε άνθρωπος δίπλα μας που γίνεται θύμα βίας και ρατσισμού, είναι και δική μας υπόθεση.

Αν δεν τον υπερασπιστούμε και αδιαφορήσουμε γι αυτό που του συμβαίνει,

Γινόμαστε κι εμείς συνένοχοι!

Γι αυτό μαζευτήκαμε σήμερα εδώ?

Για να αποφασίσουμε όλοι μαζί πως ενωμένοι θα δώσουμε τη μάχη

κατά της βίας και του ρατσισμού?

Όποιος συμφωνεί μαζί μας ας σηκωθεί όρθιος?

Δώστε τα χέρια ο ένας στον άλλο, και πείτε μαζί μας

 

ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ ΑΛΛΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΙΣΟΙ!

 

ΑΝΗΚΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΣΕ ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΡΑΤΣΑ? ΑΝΘΡΩΠΟΙ!

 

Ο ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΘΕΣΗ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ!

 

Ας τους μάθουμε και το σύνθημά μας?

 

1,2,3? ΠΑΝΩ Η ΦΙΛΙΑ!

 

Σας ευχαριστούμε που μοιραστήκατε μαζί μας αυτή τη βραδιά?

Είμαστε σίγουροι πως άξιζε τον κόπο!

 

( Τα παιδιά τραγουδούν το Imagine του John Lennon )

 

Σημείωση: Οι ερωτήσεις για κάθε Ιστορία δεν είναι από πριν γνωστές στους μαθητές. Επίσης, αντί για ερωτήσεις ή και σε συνδυασμό μπορούμε να επιδιώξουμε αφήγηση προσωπικής ιστορίας από τους μαθητές που το επιθυμούν.


Κωνσταντινίδου Κατερίνα

Εκπαιδευτικός