Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΞΩΤΙΚΑ

Και τώρα ήρθε η ώρα να σας πάρουμε μαζί μας σ' ένα μεγάλο ταξίδι στον μακρινό βορρά. Εκεί, στο ξέφωτο ενός πυκνού, χιονισμένου δάσους από έλατα, βρίσκεται το σπίτι του Αι Βασίλη.

Είναι ένα μικρό ξύλινο σπιτάκι που από την καμινάδα του βγαίνει πάντα ένας ασημένιος καπνός. Έξω στην αυλή είναι ο ζεστός στάβλος με τους τάρανδους του Αι Βασίλη, που περιμένουν υπομονετικά να έρθει η ώρα για το μεγάλο ταξίδι.

Το πιο μαγικό, όμως, μέρος του σπιτιού είναι το τεράστιο εργαστήριο στο υπόγειο. Εκεί, γύρω από το μεγάλο τζάκι, τα ξωτικά φτιάχνουν όλο το χρόνο τα παιχνίδια που θα μοιράσει ο Αι Βασίλης το βράδυ της Πρωτοχρονιάς στα παιδιά του κόσμου.

Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν δει από κοντά τα ξωτικά. Εμείς όμως σήμερα θα τα γνωρίσουμε από κοντά.

( Μουσική. Ανοίγει η αυλαία. Γύρω από το τζάκι κάθονται και δουλεύουν: ο Σοφός, ο Νευρικός, ο Τεμπέλης, ο Εγωιστής, ο Ονειροπόλος, ο Γκρινιάρης κι ο Φαγανίκας. )

Κοιτάξτε! Αυτός εκεί αριστερά είναι ο Σοφός. Ξέρει πολλά πράγματα και τα ξωτικά τον σέβονται. Δίπλα του είναι ο Νευρικούλης. Καλόψυχος αλλά πολύ νευρικός. Αρπάζεται στο πιτς φιτίλι! Αυτός εκεί στο βάθος με τον κουραμπιέ στο στόμα είναι ο Φαγανίκας. Πιο πολύ τρώει παρά δουλεύει. Ο αραχτός δίπλα του, είναι ο Τεμπελάκος. Αν ήταν όλοι σαν αυτόν Πρωτοχρονιά με δώρα θα είχαμε κάθε πενήντα χρόνια! Αυτός εκεί που καμαρώνει είναι ο Εγωιστής. Μια λέξη ακούς συνέχεια από το στόμα του: ΕΓΩ! Αυτός εκεί κοντά στο τζάκι είναι ο Ονειροπόλος. Ζει στον δικό του κόσμο και γι αυτόν είναι όλα όμορφα και καλά. Α να! Μπαίνει κι ο Γκρινιάρης. Αυτός πάλι γκρινιάζει για τα πάντα. Έτσι από συνήθεια!

Όμως ησυχία! Κάποιος έρχεται!

( Μπαίνει ο Αι Βασίλης )

Όλοι: - Καλημέρα Άγιε Βασίλη!

Φαγανίκας (μπουκωμένος):-Καλημέρα!

( Ο Άγιος Βασίλης χαμογελά και τους χαϊδεύει στο κεφάλι )

Άγιος Βασίλης:- Καλημέρα! Πώς πάμε; Κοντεύουμε;

Σοφός:- Ναι, άγιε! Η δουλειά προχωράει καλά. Θα είμαστε έτοιμοι στην ώρα μας!

Νευρικός:- Ναι, καλά! Σιγά μην προλάβουμε! Όλοι δουλεύουν σαν τις χελώνες. Κοίτα εδώ αραλίκι!

Τεμπέλης:- Γιατί δείχνεις εμένα; Απλώς κάνω το μεσημεριανό μου brake!

Εγωιστής:- Μακάρι όλοι να δουλεύατε όπως ΕΓΩ! Κι αν με ακούγανε τώρα θα είχαμε τελειώσει!

( Ο Άγιος Βασίλης χαμογελά )

Νευρικός:- Αν ακούγαμε εσένα... καλά κρασιά!

Ονειροπόλος:- Τι μαλώνετε βρε παιδιά; Όλα θα γίνουν! Η ζωή είναι τόσο όμορφη! Τα δεντράκια, τα πουλάκια! Έρχονται και τα Χριστούγεννα! Όλα είναι τόσο όμορφα!

Γκρινιάρης:- Καλά, εσύ είσαι ονειροπαρμένος! ( Ο Νευρικός συμφωνεί. ) Εσύ όλα τα βλέπεις τέλεια Ρώτα κι εμένα που πιάστηκε η μέση μου απ' την πολλή δουλειά!

Τεμπέλης: - Κι εμένα!

Γκρινιάρης:- Άσε που όλα μου πάνε στραβά!

Ονειροπόλος:- Δεν πρέπει να γκρινιάζεις συνέχεια! Πρέπει να βλέπεις την όμορφη πλευρά της ζωής!

Νευρικός:- Αυτός, πάντως ( και δείχνει τον Φαγανίκα ) τη ζωή τη βλέπει στο πιάτο! Θα πάψεις επιτέλους να μασουλάς; Μου έχεις σπάσει τα νεύρα!

( Ο Φαγανίκας σταματά να τρώει για λίγο μπουκωμένος και ξαναρχίζει μόλις ο Νευρικός γυρίσει αλλού το κεφάλι. )

Τεμπέλης:- Πω πω κούραση! Μου χρειάζεται να ξαπλώσω λίγο! Πιάστηκε η μέση μου!

Νευρικός:- Κάτι άλλο σου πιάστηκε εσένα από το πολύ καθισιό! Τα νεύρα μου!

Φαγανίκας:- Περισσέψανε τίποτα μελομακάρονα από χθες;

( Ο Νευρικό; Τον αγριοκοιτάζει κι ο Φαγανίκας μαζεύεται. )

Άγιος Βασίλης:- Ελάτε παιδιά! Μη μαλώνετε! Κάθε χρόνο τα ίδια δεν περνάμε; Άγχος, πίεση, δουλειά! Στο τέλος όμως, πάντα τα καταφέρνουμε! Λοιπόν, πάω να ρίξω μια ματιά στους τάρανδους. Είναι ανυπόμονοι για το μεγάλο ταξίδι!

Εγωιστής:- Κι ΕΓΩ, πάω να βοηθήσω τον Άγιο Βασίλη γιατί μόνο ΕΓΩ ξέρω να φροντίσω τους τάρανδους! Και μην το διαλύσετε μέχρι να γυρίσω ΕΓΩ!

Ονειροπόλος:- Κάτσε, έρχομαι κι εγώ μαζί σου! Έχει πανσέληνο απόψε και το φεγγάρι λάμπει πάνω στο άσπρο χιόνι! Είναι πανέμορφα!

Νευρικός:- Καλή ιδέα! Να αραιώνουμε για να ηρεμήσουμε και λίγο!

Φαγανίκας:- Κι εγώ λέω να πάω λίγο ...

Νευρικός:- Πού; Έξω;

Φαγανίκας:- Όχι, στην κουζίνα!

Νευρικός:- Γιατί; Πήρες εργολαβία και τους κουραμπιέδες;

Φαγανίκας:- Όχι, λίγο νερό θα πιω μόνο!

Νευρικός:- Άντε στο καλό! ( Κοιτάζει τον Τεμπέλη ειρωνικά ) Μήπως θέλεις κι εσύ να πας έξω ή στην κουζίνα;

Τεμπέλης:- Μπα! Εμένα ξεκούραση μου λείπει μόνο! Μάλλον προς το κρεβάτι μου θα πάω!

Νευρικός:- ( ειρωνικά ) Καταστροφή! Αν φύγεις εσύ, θα μείνει πίσω όλη η δουλειά!

Σοφός:- Βγαίνοντας, φώναξέ μου τον Τσιβδούλη και το Πειραχτήρι που τους θέλω!

( Ο Τεμπέλης βγαίνει με αργά βήματα. Στη σκηνή μπαίνουν μετά από λίγο ο Τσιβδούλης, το Πειραχτήρι κι ο Αγχωμένος )

Γκρινιάρης:- Τώρα, τα πιάσαμε τα λεφτά μας! Ο Αγχωμένος μας έλειπε! Λες και δεν φτάνει που όλα μου πάνε στραβά!

Τσιβδούλης:- Μαθ φώνακθεθ Θοφέ; Θέλειθ κάτι;

Σοφός:- Ναι Τσιβδούλη! Θέλω να μου φέρετε τα υπόλοιπα γράμματα!

Τσιβδούλης:- Άθε, τα φέρνει τώρα ο Γλωθομαθής!

Πειραχτήρι:- Γλωσσομαθής!

Τσιβδούλης:- Ε, εγώ τι είπα;

Πειραχτήρι:- Πες σουσάμι!

Τσιβδούλης:- Θουθάμι!

( Το Πειραχτήρι ξεκαρδίζεται. )

Τσιβδούλης:- ( Με τα χέρια στη μέση ) Είναι αθτείο το θουθάμι;

Σοφός:- Εσύ πάλι Αγχωμένε τι έχεις;

Γκρινιάρης:- Τι να έχει; Άγχος έχει ως συνήθως!

Αγχωμένος:- Πονάει το στομάχι μου από το άγχος! Να δείτε που δεν θα προλάβουμε! Ξέρετε πόσο λίγος χρόνος έχει μείνει; Δεν θα προλάβουμε σας λέω!

( τρώει τα νύχια του )

Γκρινιάρης:- Αν αρχίσουμε να τρώμε τα νύχια μας όλοι από το άγχος, σίγουρα δεν θα προλάβουμε! Ρώτα κι εμένα που έχει πιαστεί η μέση μου από την πολλή δουλειά!

Πειραχτήρι:- ( κοροϊδευτικά ) Και σου πάνε και όλα στραβά!

Γκρινιάρης:- Ακριβώς!

Τσιβδούλης:- Θοφέ, κθέχαθα να θου πω. Τα παιχνίδια για την Ιθπανία είναι έτοιμα!

Πειραχτήρι:- ( κοροϊδευτικά ) Ιθπανία!

Τσιβδούλης:- Δεν το λεθ θωθτά! Ιθπανία, όχι Ιθπανία που λεθ εθύ!

Πειραχτήρι:- Α, καλά!

Νευρικός:- Πολύ υπομονή έκανα! Δεν πάτε καμιά βόλτα λέω εγώ πριν τα πάρω πάλι;

( Μπαίνει ο Γλωσσομαθής )

Γλωσσομαθής:- Hello everybody! Έφερα και τα υπόλοιπα γράμματα. Πώς πάει η δουλειά;

Αγχωμένος:- Χάλια, χάλια! Δεν βλέπω να προλαβαίνουμε!

Γλωσσομαθής:- Oh dear! Πότε θα συνέρθεις εσύ; Θα πάθεις τίποτα με τόσο stress!

Τσιβδούλης:- Έχω ακούθει πωθ το άγχοθ θκοτώνει!

Νευρικός:- Εγώ πάντως από νεύρα θα πάω αν συνεχίσω να είμαι μαζί σας! Πάω μια βόλτα έξω κι αν ηρεμήσω ξανάρχομαι!

Πειραχτήρι:- Τα ηρεμιστικά τελειώσανε!

Νευρικός:- Γι αυτό να με φοβάσαι!

( Ο Νευρικός φεύγει. )

Πειραχτήρι:- Χάλια τα νεύρα του, χάλια!

Αγχωμένος:- Χάλια το στομάχι μου, χάλια!

Γκρινιάρης:- Τι να πω κι εγώ που πιάστηκε η μέση μου!

Πειραχτήρι:- Και σου πάνε και όλα στραβά!

Γκρινιάρης:- Ακριβώς!

Γλωσσομαθής:- Come on! Don't be misery!

Γκρινιάρης:- Τώρα μ' έβρισε;

Τσιβδούλης:- Όχι, θε είπε μίδερι!

Γκρινιάρης:- Τι θα πει μίδερι;

Τσιβδούλης:- Τι να θου πω! Δεν κθέρω κθένες γλώθες!

Γλωσσομαθής:- Να σας πω, δεν πάτε στο στάβλο που σας θέλει ο Άγιος Βασίλης;

Πειραχτήρι:- Να περάσουμε κι από την κουζίνα να βουτήξουμε το Φαγανίκα στην άχνη, ε;

Γκρινάρης:- Για να αρχίσει τη γκρίνια; Εγώ ξέρετε ένα πράγμα δεν αντέχω. Τη γκρίνια!

( Φεύγουν. )

Γλωσσομαθής:- Είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα!

Σοφός:- Ας αρχίσουμε να διαβάζουμε τα γράμματα να τελειώνουμε!

Αγχωμένος:- Να τελειώνουμε; Σιγά μην τελειώνουμε! Δεν θα προλάβουμε σας λέω, δεν θα προλάβουμε!

Γλωσσομαθής:- Oh God!

Σοφός:- Ησύχασε! Όλα θα γίνουν στην ώρα τους!

( Μπαίνει μέσα ο Νοικοκύρης τραβώντας τον Ζημιάρη. )

Νοικοκύρης:- Λοιπόν εγώ αυτόν θα τον χτυπήσω!

Ζημιάρης:- Τι λες μωρέ; Εγώ δεν έκανα τίποτα!

Γλωσσομαθής:- Τι έγινε πάλι;

Ζημιάρης:- Τίποτα δεν έγινε!

Νοικοκύρης:- Αυτός εδώ γέμισε όλη την κουζίνα με άχνη και κουραμπιέδες! Μέχρι κι ο Φαγανίκας έγινε άσπρος από πάνω ως κάτω!

Σοφός:- Πως έγινε αυτό;

Νοικοκύρης:- Εξαιτίας του!

Ζημιάρης:- Εγώ δεν έκανα τίποτα!

Νοικοκύρης:- Κι ο Φαγανίκας μόνος του άσπρισε; Και οι κουραμπιέδες φύτρωσαν στα πλακάκια;

Ζημιάρης:- Ατύχημα ήταν! Φταίει το Πειραχτήρι που μ' έσπρωξε κι έπεσα πάνω στο Φαγανίκα! Αυτός δεν στηρίχτηκε καλά κι έπεσε με τα μούτρα στην άχνη. Σου το 'πα δεν φταίω εγώ!

Νοικοκύρης:- Ατύχημα ξεατύχημα ποιος θα καθαρίσει τώρα την κουζίνα; Βαρέθηκα να καθαρίζω εδώ μέσα. Αχούρι το χετε κάνει! Τσαπατσούληδες!

Αγχωμένος:- Έλα Νικ, μην αγχώνεσαι τόσο πολύ!

( Όλοι τον κοιτούν έκπληκτοι. Μπαίνει ο Φιλότιμος. )

Φιλότιμος:- Τι γίνεται παιδιά; Πώς πάει;

Νοικοκύρης:- Αγχωμένος:- Χάλια πάει!

Σοφός:- ( χαμογελώντας ) Βρισκόμαστε εν μέσω κρίσης! Άγχους από δω, καθαριότητας από κει.

Γλωσσομαθής:- Oh dear!

Φιλότιμος;- Τι έγινε Νικ; Γιατί είσαι εκνευρισμένος;

Νοικοκύρης:- Γιατί εδώ μέσα όλοι πετάνε και μόνο εγώ μαζεύω. Και τώρα με περιμένει μια κουζίνα γεμάτη άχνη!

Φιλότιμος:- Αλήθεια, γιατί η κουζίνα γέμισε άχνη; Και γιατί ο Φαγανίκας είναι άσπρος;

Ζημιάρης:- Εγώ πάντως, δεν έκανα τίποτα!

Σοφός:- Τέλος πάντων δεν έγινε και τίποτα. Θα τα καθαρίσουμε κι ούτε γάτα ούτε ζημιά!

Νοικοκύρης:- Εγώ πάντως δεν καθαρίζω! Βαρέθηκα! Θα κάνω απεργία να μαζευτούν τα σκουπίδια βουνό και να τυλίγουμε ποντίκια στο χαρτί αντί για δώρα!

Ζημιάρης:- Έχουμε ποντίκια στο σπίτι;

Νοικοκύρης:- Θα αποκτήσουμε!

( Φεύγει. )

Ζημιάρης:- Καλά αυτός έχει γερό κόλλημα με την καθαριότητα!

Νοικοκύρης:- Σε άκουσα!

Φιλότιμος:- Έχει και γερό αυτί!

Σοφός:- Η αλήθεια είναι πως είμαστε λίγο ακατάστατοι. Ειδικά εσύ Ζημιάρη. Απ' όπου περνάς, σαρώνεις σαν ανεμοστρόβιλος!

Ζημιάρης:- Δεν φταίω εγώ! Δεν ξέρω πώς γίνεται αλλά τα πράγματα πέφτουν πάνω μου σα να ΄χω μαγνήτη!

Φιλότιμος:- Κανονικά πρέπει να πας να βοηθήσεις κι εσύ στο καθάρισμα αφού κι εσύ φταις.

Ζημιάρης:- Μα εγώ δεν έκανα τίποτα! Το Πειραχτήρι φταίει!

Φιλότιμος:- Σήκω! Θα πάμε μαζί να βοηθήσουμε στο καθάρισμα.

Ζημιάρης:- Αφού εσύ δεν έκανες ζημιά!

Φιλότιμος:- Δεν πειράζει! Σ' αυτό το σπίτι, ο ένας βοηθάει τον άλλο, σωστά;

Ζημιάρης_ (με σκυμμένο κεφάλι) Σωστά! Πάμε!

( Φεύγουν. )

Γλωσσομαθής:- Oh God! Επιτέλους ησυχία!

( Μπαίνει τρέχοντας ο Τσιβδούλης. )

Τσιβδούλης:- Παιδιά, παιδιά, γύριθαν οι Τακθιδευτέθ! Μιλάνε με τον Άγιο Βαθίλη κι έρχονται! Φαίνονται θτενοχωρημένοι!

Αγχωμένος:- Να δείτε που κάτι δεν πάει καλά!

( Μπαίνουν οΤεμπέλης, ο Νοικοκύρης κι ο Ζημιάρης. )

Τεμπέλης:- Τι έγινε ρε παιδιά και με ξυπνήσατε έτσι βίαια;

Τσιβδούλης:- Γύριθαν οι Τακθιδευτέθ!

Τεμπέλης:- Κι είναι λόγος αυτός για να έρθει αυτός εδώ ( δείχνει τον Νοικοκύρη ) και να φωνάζει πάνω απ' το κεφάλι μου: Ξύπνα! Ξύπνα!

Νοικοκύρης:- Αφού γλίτωσες τον κουβά με το νερό μη μιλάς καθόλου! Πού τον βάζεις τόσο ύπνο, μου λες;

Τεμπέλης:- Ήμουν κουρασμένος!

Ζημιάρης:- Καλά που ήρθαν οι Ταξιδευτές και γλίτωσα τη φασίνα!

Νοικοκύρης:- Θα τη συνεχίσεις μετά!

Ζημιάρης:- Ωχ!

( Μπαίνουν ο Νευρικός, ο Εγωιστής και το Πειραχτήρι.)

Νευρικός:- Ήρθαμε κι εμείς. Πού είναι οι Ταξιδευτές;

Σοφός:- Τώρα έρχονται. Οι υπόλοιποι πού είναι;

Εγωιστής:- Έρχονται!

( Μπαίνουν ο Γκρινιάρης, ο Φιλότιμος κι ο Ονειροπόλος. )

Πειραχτήρι:- ( προς το Γκρινιάρη ) Τι έγινε; Πέρασε η μέση σου εσένα;

Γκρινιάρης:- Μπα! Μ' έπιασε και πονοκέφαλος!

Εγωιστής:- Τι θα γίνει; Θα περιμένουμε πολύ ακόμα; Έχω δουλειές να κάνω ΕΓΩ!

( Μπαίνουν οι Ταξιδευτές. )

Ταξιδευτής 1:- Γεια σας παιδιά!

Σοφός:- Καλώς τους!

Γλωσσομαθής:- Welcome travelers! Τι νέα;

Ταξιδευτής 2:- Δυστυχώς τα νέα μας δεν είναι και πολύ καλά! Μιλήσαμε και με τον Άγιο Βασίλη και μας έστειλε να σας ενημερώσουμε κι εσάς.

Αγχωμένος:- Νάτα τα προβλήματα! Σας τα ΄λεγα εγώ!

Εγωιστής:- Τι συμβαίνει;

Ταξιδευτής 1:- 'Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, ταξιδέψαμε κρυφά σ' όλα τα μέρη της γης για να δούμε πώς ζούνε οι άνθρωποι και κυρίως τα παιδιά και να κάνουμε την αναφορά μας στον Άι Βασίλη.

Σοφός:- Και τι είδατε;

Ταξιδευτής 1:- Δυστυχώς είδαμε ό,τι βλέπουμε κάθε χρόνο, μόνο που τώρα τα πράγματα είναι χειρότερα.

Ονειροπόλος:- Χειρότερα; Μα αυτό δεν γίνεται! Μπορεί να είναι χειρότερα από πέρσι που μας μιλήσατε για πόνο, φτώχεια, δυστυχία;

Εγωιστής:- Που μας μιλήσατε για πόλεμο, καταστροφή και βία;

Τεμπέλης:- Που μας μιλήσατε για απόγνωση, θλίψη και θρήνο;

Αγχωμένος:- Πόσο χειρότερα μπορεί να είναι φέτος;

Ταξιδευτής 2:- Ξέρω πως σας στενοχωρούμε, όμως η αλήθεια είναι πως κάθε χρόνο οι άνθρωποι γίνονται όλο και πιο δυστυχισμένοι.

Γλωσσομαθής:- Και τα παιδιά;

Ταξιδευτής 1:- Τα παιδιά χωρίζονται σε δυο κατηγορίες. Τα παιδιά του πολέμου και της φτώχειας αντιμετωπίζουν την πείνα, τον πόνο και την ορφάνια, ενώ τα παιδιά που θα έπρεπε να είναι ευτυχισμένα γιατί τα έχουν όλα, είναι ανικανοποίητα και ζητούν όλο και περισσότερα!

Εγωιστής:- Αυτό είναι πολύ εγωιστικό!

Ταξιδευτής 2:- Το ακούσαμε κι αυτό! Ο εγωιστής να μιλά για τον εγωισμό των άλλων!

Ταξιδευτής 1:- Κι όμως, έχει δίκιο! Δυστυχώς, στον κόσμο μας υπάρχουν πολλοί εγωιστές και ανάμεσά τους πολλά παιδιά. Κι είναι φυσικό! Τα παιδιά αντιγράφουν τη συμπεριφορά των μεγάλων. Αν γύρω τους βλέπουν εγωισμό και αδιαφορία, γίνονται κι αυτά εγωιστές και αδιάφοροι!

Ονειροπόλος:- Κάτι πρέπει να κάνουμε! Τα παιδιά είναι το μέλλον του κόσμου! Πρέπει να τα βοηθήσουμε!

Φιλότιμος:- Πρέπει να βρούμε μια λύση!

Ταξιδευτής 2:- Ο Αι Βασίλης βρήκε τη λύση και θα 'ρθει να μας την πει.

( Μπαίνει ο Αι Βασίλης. )

Αι Βασίλης:- Λοιπόν, παιδιά, τα μάθατε τα νέα και ξέρω πως στενοχωρηθήκατε όσο κι εγώ.

Φιλότιμος:- Οι Ταξιδευτές είπαν πως βρήκες τη λύση.

Αι Βασίλης:- Ναι. Ήταν δύσκολη απόφαση, όμως έτσι πρέπει να γίνει. Τις λίγες μέρες που μας μένουν θα αδειάσουμε από το σάκο όλα τα δώρα!

( τον κοιτούν έκπληκτοι.)

Αι Βασίλης:- Φέτος δώρα θα πάρουν μόνο τα παιδιά που τα έχουν πραγματικά ανάγκη και τα αξίζουν!

Γλωσσομαθής:- Και τα υπόλοιπα παιδιά; Θα μείνουν χωρίς δώρα;

Αι Βασίλης:- Χωρίς δώρα δεν θα μείνουν γιατί οι δικοί τους κάθε χρόνο τους παίρνουν τα πάντα. Το βράδυ όμως της Πρωτοχρονιάς αυτά τα παιδιά θα δουν ένα όνειρο. Ένα όνειρο που θα τους δείχνει πόσο τυχερά είναι που έχουν ειρήνη, αγάπη και οικογένεια ενώ δίπλα τους υπάρχουν παιδιά που δεν έχουν τίποτα!

Βέβαια, για να πετύχει το σχέδιό μου, θα πρέπει να εργαστούμε όλοι πολύ σκληρά γιατί αλλιώς δεν θα προλάβουμε!

Αγχωμένος:- Θα προλάβουμε Αι Βασίλη! Θα προλάβουμε!

Εγωιστής:- Θα δουλέψουμε όλοι μαζί ενωμένοι!

Τεμπέλης:- Και θα δουλέψουμε σκληρά!

Γκρινιάρης:- Και μην ακούσω κανέναν να λέει πως κουράστηκε και πονάει η μέση του!

Νευρικός:- Με ηρεμία και υπομονή θα τα καταφέρουμε!

Πειραχτήρι:- Τέρμα τα αστεία!

Ζημιάρης:- Κι οι ζημιές τέλος!

Ονειροπόλος:- Τέρμα οι βόλτες στο φεγγαρόφωτο!

Νοικοκύρης:- Κι αν έχουμε και λίγη ακαταστασία δεν πειράζει! Κάνουμε δουλειές μετά!

Φαγανίκας:- Να σας πω! Πρέπει να κόψουμε και το φαγητό;

( Γελούν. )

Ταξιδευτής 1:- Όχι, θα τρώμε, μην ανησυχείς!

Αι Βασίλης:- Το 'ξερα πως μπορώ να βασιστώ σ' εσάς! Τα φετινά Χριστούγεννα θα είναι πολύ διαφορετικά!

Ταξιδευτής 2:- Θα είναι Χριστούγεννα αγάπης και προσφοράς!

Ταξιδευτής 1:- Χριστούγεννα ενός καλύτερου κόσμου!

Τσιβδούλης:- Και θαθ ευχόμαθτε όλοι:

Όλοι:- Καλά Χριστούγεννα!

                                                                                     ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΑ

                                                                                             ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ