ΡΕΜΠΕΤΕΣ ΚΑΙ ΜΟΝΤΕΡΝΟΙ

                                                         2005

Και τώρα ήρθε η σειρά της Ε΄και ΣΤ΄τάξης να παρουσιάσουν το δικό τους έργο. Τι έργο δηλαδή!

Εγώ τους είπα να παρουσιάσουμε ένα ωραίο πρόγραμμα με μουσικούλα, με χορούς, όπως κάθε χρόνο!

Έλα όμως που αυτοί διαφωνούν για τα τραγούδια που θα διαλέξουμε!

Εδώ και δυο βδομάδες μαλώνουν συνέχεια!

Χωρίστηκαν μάλιστα σε δυο ομάδες.

Οι μισοί επιμένουν να πούμε παλιά ρεμπέτικα και λαϊκά τραγούδια κι οι άλλοι μισοί θέλουν μοντέρνα και χορευτικά κομμάτια!

Απελπισία!

Τελικά αποφάσισαν να βάλουν εσάς να διαλέξετε.

Α! να σας πω ακόμα πως έχουν μπει για τα καλά στο πετσί του ρόλου τους! Διάλεξαν τα ανάλογα ρούχα, πήραν και το κατάλληλο ύφος...

( Μπαίνουν στη σκηνή οι Ρεμπέτες με τα όργανά τους )

Ε, να σας παρουσιάσω την πρώτη ομάδα...

Μπάμπης: - Με το συμπάθιο κερά δασκάλα, αλλά μπορούμε και μόνοι μας!

- Παρακαλώ!

Γιώργος: - Έχουμε και το κατάλληλον άσμα!

-Τι σας έλεγα; Απελπισία!

Μπάμπης: - Μπαρντόν;

-Τίποτα, τίποτα! Παρακαλώ!

Βασίλης: -Έτοιμοι, μάγκες; Φύγαμε!

? Έλα απόψε στου Θωμά

( Τελειώνουν το τραγούδι και υποκλίνονται. Ενώ χειροκροτά ο κόσμος, μπαίνουν στη σκηνή οι « μοντέρνοι ». Κοιτούν τους « Ρεμπέτες » περιφρονητικά.)

- Ε, ναι! Να σας παρουσιάσω τη δεύτερη ομάδα...

Χρύσα: - Συγγνώμη, κυρία, αλλά θα κάνουμε μόνοι μας την παρουσίαση με ένα τραγούδι αντιπροσωπευτικό της πρότασής μας!

- Μάλιστα! Παραιτούμαι! Ορίστε!

Μάνος: - Έτοιμοι παιδιά; Πάμε!

? 24000 baci ( Μάνος )

Βασίλης: - Ωραίο τραγούδι!

Γιώργος: - Και τι στίχος!

Μπάμπης: - Με νόημα!

Χρύσα: - Είστε αγροίκοι!

Μάνος: - Λαϊκούρες!

Μπάμπης: - Έχω μια απορία! Με τέτοια τραγούδια νομίζετε πως θα διασκεδάσει ο κόσμος;

Χρύσα : -Φυσικά!

Γιώργος: - Αυτά τα τραγούδια, είναι μόνο για ξενέρωτους! Σαν κι εσάς, καλή ώρα!

Κων/νος : - Ρε συ, μας έβρισε τώρα;

Μάνος: -Εσείς είστε ξενέρωτοι, που θέλετε να παίξουμε τραγούδια της εποχής του παππού μου!

Γιώργος: - Αυτά, αγόρι μου, μπορεί να είναι παλιά, αλλά είναι διαχρονικά!

Βασίλης: - Πώς το είπες αυτό;

Γιώργος: -Δια-χρο-νι-κά!

Βασίλης: -Α!

Μπάμπης: - Ναι, τώρα το κατάλαβε!

( Ο Βασίλης ανασηκώνει τους ώμους αδιάφορα.)

Βαγγελίτσα: - Και για να ξέρετε, η μουσική πρέπει να μιλάει στην ψυχή του ανθρώπου!

Παναγιώτης: - Καλά που μας το ΄πες! Δεν το ξέραμε!

Μπάμπης: Έτσι είναι! Φαντάσου κάποιον που έχει τα ντέρτια του! Μάλωσε με τη γυναίκα του να πούμε!

Γιώργος : - Πράγμα δύσκολο!

Μπάμπης: -Εσείς τι θα του τραγουδήσετε για να τον στρώσετε, ε; Το shake it του Ρουβά ;

Όλοι οι Ρεμπέτες: -Χα χα χα!

Χρύσα: -Εξυπνάδες!

Βασίλης: - Ενώ εμείς. Έχουμε το κατάλληλο άσμα για να βγάλει το άχτι του ο άνθρωπος!

Παναγιώτης: - Μπα, για να ακούσουμε!

Γιώργος: - Πάμε, μάγκες!

? Παξιμαδοκλέφτρα

Μάνος: - Καλό, ε;

( Η Χρύσα τον αγριοκοιτάζει ) ?Αηδίες!

Βασίλης: -Δεν σας άρεσε, μαντάμ;

Χρύσα: -Τι να μ΄ αρέσει; Αν του πείτε τέτοιο τραγούδι του ανθρώπου θα τον καταστρέψετε!

Βασίλης: -Γιατί;

Χρύσα: -Γιατί θα πάει με ύφος σπίτι του και μετά η γυναίκα του ξέρεις τι τραγούδι θα του πει φεύγοντας;

Βασίλης: -Τι;

Χρύσα: - Πάμε!

? Μωρό μου sorry!

Βαγγελίτσα: -Ωραίο!

Μπάμπης: -Σεμνά!

Βαγγελίτσα : -Μα γιατί; Καλά λέει!

Μπάμπης: - Γιατί; Θα σου πω γιατί! Πάμε μάγκες!

? Το σχολείο

Βαγγελίτσα: - Άκου να σου πω! Πολύ με καταπιέζεις, εντάξει;

Μπάμπης:- Σεμνά!

Βαγγελίτσα:- Όχι! Ποτέ δε ρώτησες τι θέλω εγώ!

Μπάμπης:-Για ν΄ακούσουμε!

Βαγγελίτσα:- Πάμε παιδιά!

? Θέλω τα ώπα μου

Χρύσα: - Όλα καλά! Αυτό με τη σφαλιάρα τι το ήθελες;

Γιώργος: - Α, αυτό το σημείο εμένα μου άρεσε!

Μάνος: -Πολύ στο φεμινιστικό δεν το γυρίσαμε; Ε;

Χρύσα: -Σεμνά! Ωχ! Κόλλησα κι εγώ!

Βασίλης: -Απ' ότι φαίνεται δεν πρόκειται να βρούμε άκρη!

- Αν δεν βρείτε άκρη, ξεχάστε τη γιορτή!

-

Παναγιώτης: -Ωχ!

Μπάμπης: -Νομίζω μάγκες πως ήρθε η ώρα να τα δώσουμε όλα!

Παναγιώτης: -Ξανά ωχ!

Γίώργος: -Θα σας τραγουδήσουμε τον « ύμνο » του Ρεμπέτικου! Άσμα ηρωικό και χορευτικό! Και προπαντός ιστορικό!

Μπάμπης: -Αν δεν σας αρέσει κι αυτό, παραιτούμαι!

Χρύσα: - Για ν' ακούσουμε!

Μπάμπης: - Πάμε παιδιά!

? Της αμύνης τα παιδιά

Μάνος: - Πρέπει να παραδεχτούμε πως ήταν πολύ καλό!

Παναγιώτης: - Ναι, ναι!

Κων/νος: -έχω κι εγώ να προτείνω κάτι!

Γιώργος: -Κοίτα μην πεις βλακεία!

Κων/νος: -Όχι, ακούστε! Βρήκα το τραγούδι που θα αρέσει σ' όλους! Περιμένετε!

( Έρχεται κοντά και κάτι ψιθυρίζει. )

Κων/νος: -Έτοιμοι; Πάμε!

? Δώσε μου φωτιά!

( Χορεύουν με τη σειρά )

Βαγγελίτσα: -Επιτέλους συνεννοηθήκαμε!

Χρύσα: -Τώρα μπορούμε να φύγουμε ήσυχοι!

Μπάμπης: -Μήπως ξεχάσατε κάτι;

Παναγιώτης: -Τι;

Μπάμπης: -Να αποχαιρετήσετε τον κόσμο!

Βασίλης: -Α, αυτό είναι δική μου δουλειά!

Γιώργος: -Γιατί;

Βασίλης:- Γιατί είμαι ο παλιός! Αν θυμάστε, αύριο απολύομαι!

Χρύσα: - Αύριο κι οι τρεις απολυόμαστε!

Μάνος: -Δόξα τω θεώ!

Χρύσα- Βασίλης- Παναγιώτης: -Σεμνά!

Χρύσα: -Σας ευχόμαστε, λοιπόν, καλό καλοκαίρι και καλές διακοπές!

Όλοι: -Καλό καλοκαίρι!

? Καλοκαίρι

                                                                                         ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΑ

                                                                                                  ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ